YORUM HABER
Sağlık sistemi ve sağlık hizmetleri konularında alınan kararlar genellikle yarar-zarar ikilemi ekseninde değerlendiriliyor. Bunda kuşkusuz ekonomik gerekçelerin ağır bastığı bir yaşam kültürü etkili oluyor.
Bu değerlendirme; açıkça ifade edilmemekle birlikte sağlıkla ilgili tüm unsurları ayrıştıran, gruplandıran, farklı bakış ve çıkar anlayışlarının oluşmasına yol açan bir algıyı geliştiriyor.
Bunun sonucu olarak;
* sistemle hekim,
* sistemle halk,
* hekimle halk,
* sistemdeki bir oluşumla diğer oluşum
sürekli karşı karşıya geliyor.
Sağlık kavramının etken ve edilgenleri, toplamda insan odaklı olduğu ve sonuçları doğrudan insanı kapsadığı için, kim ne yaparsa “halkımız için” yapıyor. En azından öyle deniliyor. Görünüşte kimsenin kendisi için, partisi için, kurumu için, geleceği için bir şey istediği yok!
Unutulmamalı ki, bir duygu, düşünce ve eylemin “herkes için” olabilmesi ortak payda kavramının benimsenmesi, özümsenmesiyle mümkündür. Ortak paydadan alınacak farklı paylar için insan aklının geliştirdiği temel kavram ise hak ve hukuktur.
Bir kararın, bir düşüncenin, bir uygulamanın doğruluğu, hak ve hukuka uygunluğu ile belirlenir.
Bu karar doğru mu değil mi?
Eğer ortak payda için farklı yorumlar varsa; doğruluğun belirleyicisi, evrensel hukuk değerlerinin benimsendiği bir yargı erkidir.
650 sayılı KHK ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi’nin verdiği karar “hak hukuk” anlayışıyla değerlendirilmelidir. Türk Tabipleri Birliği’nin bu konudaki değerlendirmesi “adalet dersi” niteliğindedir. Bu değerlendirme, başta politikacılar ve sağlık sistemini biçimlendirmeye soyunanlar olmak üzere, sağlıkla ilgili herkesin kültürüne katkı sağlayacak değerdedir. (AF)

(TTB’nin değerlendirmesi için tıklayınız.)