Dünya Sağlık Örgütü'ne göre Dünyada en büyük tehlikelerden birini aşı kararsızlığı oluşturuyor. Ankara’da düzenlenen 8. Aşı Sempozyumu’nda bilim insanları ise aşılamayla her yıl 14 bin 296 çocuğun yaşamının kurtulduğuna dikkat çekiyor.  Prof. Dr. Mehmet Ceyhan, Prof. Dr. Selim Badur ve Prof. Dr. Nuran Salman'ın konuştuğu topqlantıda aşı uygulamaları, uygulama değişiklikleri, yeni aşılar, yetişkin aşılaması ve aşı kararsızlığı gibi sorunlar gündeme getirildi.
Aşı sempozyumu kapsamında GSK Türkiye’nin ev sahipliğinde basın mensupları ile bir araya gelen Prof. Dr. Mehmet Ceyhan, Prof. Dr. Selim Badur ve Prof. Dr. Nuran Salman; aşılamanın önemini anlattı. Dünya Sağlık Örgütü’nün verilerine göre 2019 yılında toplumu bekleyen en büyük 10 tehlikenin başında aşı kararsızlığı olduğunun altını çizen Enfeksiyon Hastalıkları Derneği Başkanı Prof. Dr. Mehmet Ceyhan “Aşılama ile sadece birey sağlığı değil toplum sağlığı da korunuyor. Aşı karşıtlığı toplum sağlığını riske atıyor. Türkiye’de aşılanmama oranları yüzde 5’e çıkarsa salgınlar başlar. Aşılama sayesinde her yıl 14 bin 296 ölüm engelleniyor. Yeni aşıların takvime eklenmesiyle yılda ortalama 1000 çocuğun daha hayatı kurtarılabilir” dedi.
GSK Türkiye Aşı Bilimsel Danışmanı Prof. Dr. Nuran Salman sadece temiz suyun aşının hayat kurtarıcı özelliği ile yarışabileceğini belirtti. Salman “Her yıl aşılama sayesinde 2 milyondan fazla ölüm engellenirken,3 750 bin çocukta sakatlıklardan korunuyor. Polio vakaları 1988'de yılda 350,000'den fazla sakatlığa neden olurken, 2009'da 2000'den daha düşük sayılara ulaşarak %99 üzerinde bir düşüş göstermiştir" diye konuştu.
GSK Gelişmekte olan Ülkeler Aşı Bilimsel Danışmanı Prof. Dr. Selim Badur ise aşıların kendi başarılarının kurbanı olduğunu belirterek şunları aktardı:                                                                      “Günümüzde, 25’ten fazla enfeksiyon hastalığının önlenmesi ya da kontrol altına alınması için mevcut aşılar bulunmaktadır. Aşılamanın; hastalıkların engellemesi, beklenen yaşam süresinin uzaması, uzun vadede üretkenliğin artışı ve kişi başına düşen gelir artışındaki olumlu etkileri nedeniyle bu hastalıkların ne kadar ölümcül olabileceğini unuttuk."